به گزارش «تابناک»، روزنامه «حریت» ترکیه در مطلبی به بررسی روند بهبود روابط ایران و آمریکا و تأثیرات منطقهای این روند پرداخته و استدلال میکند که در این روند، ترکیه و رژیم اسرائیل، «بزرگترین بازندگان» خواهند بود. در این مطلب به طور خلاصه آمده است:
در چند ساله اخیر، ترکیه و رژیم اسرائیل، دو متحد قدیمی به واسطه واقعه حمله به ناوگان ترکیهای کمک به غزه در سال ۲۰۱۰، دورهای از تیرگی روابط را تجربه کردهاند؛ اما به تازگی هر دو دولت به واسطه تغییر جهت غیرمنتظره واشنگتن در موضوع ایران و سوریه، با چالشی مشترک روبهرو شدهاند.
واقعه حمله به ناوگان کمک ترکیه در سال ۲۰۱۰، سبب وقوع فراز و فرودهای متعددی در روابط ترکیه و رژیم اسرائیل شد که در پایان با میانجیگری اوباما همراه بود؛ اما آنچه این دو دولت نتوانستند مورد توجه قرار دهند، این بود که محیط بیثباتی که آنها «روابط استراتژیک» خود را در آن بنا کرده بودند و به شدت مورد ستایش آمریکا بود، به یک شکل باقی نمانده و تغییر میکند.
بنابراین، هم ترکیه و هم رژیم اسرائیل از تماس تلفنی میان اوباما و روحانی که در آخرین لحظات حضور رئیسجمهور ایران در نیویورک برقرار شد، شوکه شدند.
این گزارش در ادامه میآورد، هرچند نشانههای بهبود روابط تهران و واشنگتن، هنوز اندک است و نمیتوان از آغاز دورهای جدید در این روابط سخن گفت، همین روند که به تازگی آغاز شده، موجبات آزردگی ترکیه و رژیم اسرائیل را فراهم آورده، زیرا این دو دولت سیاستهای خود را بر مبنای تداوم وضع پیشین و روابط تنشآلود میان ایران و آمریکا بنا کرده بودند.
سیاست جدید اوباما در قبال ایران حتی سبب شد نتانیاهو در سخنرانی خود در سازمان ملل از احتمال انجام اقدام نظامی یکجانبه از سوی رژیم اسرائیل سخن بگوید. وی گفت: «اگر اسرائیل مجبور شود به تنهایی کاری کند، به تنهایی اقدام خواهد کرد». به هر حال، در اوضاع کنونی، نفع آمریکا و دیگر بازیگران بینالمللی به هیچ وجه در وارد شدن به جنگ با ایران نیست.
در این میان، شاید وضع ترکیه پیچیدهتر باشد، زیرا روند جدید آمریکا در قبال ایران، تنها به ایران مربوط نشده و سوریه را نیز در بر میگیرد. در مواجهه با یک موقعیت «باخت ـ باخت» در عرصه متحول منطقهای، ترکیه پیش از هر چیز مأموریت خودخواسته پیشین مبنی بر ایفای نقش «پیامرسان» میان تهران و غرب را از دست داده است.
پیش از این، ترکیه به سختی تلاش میکرد خود را واسطه مذاکرات ایران و قدرتهای جهانی نشان داده و چنین وانمود کند که بدون حضور این کشور، مذاکرات به نتیجهای نخواهد رسید. اوباما این «پیام رسان» را نکشته، اما دستکم ترکیه را وادار به رویارویی با واقعیت کرده است؛ امری که حتی از کشته شدن هم برایش بدتر است!
ضربه دوم به آنکارا، از ناحیه بحران سوریه وارد شده؛ یعنی جایی که ترکیه اقدامات برای سرنگونی رژیم بشار اسد را هدایت میکرد. به هر حال، تمایل نداشتن اوباما به انجام اقدام نظامی علیه سوریه، ترکیه را در این عرصه نیز تنها گذاشته است.